Herdenking en herinnering
Herinneringen aan oorlogen en politiek geweld blijven ons beroeren, vaak tot lang na de feiten. Gewelddadige conflicten slaan immers diepe kloven en breuken, niet alleen tussen staten, maar ook tussen groepen mensen. In de herdenking van oorlogen leven deze breuklijnen vaak nog jaren voort. Het gewelddadige verleden blijft zo potentieel splijtstof in het heden. Anderzijds kan de herinnering aan geweld, samenlevingen ook inspireren om oorlogen en gewelddadige conflicten te vermijden. Herdenkingen dragen dan bij tot het versterken van een praktijk van vrede en tot het bewerkstelligen van vredevol samenleven. Hoe samenlevingen het gewelddadige verleden ook herdenken en herinneren, ze blijven er vaak lange tijd mee worstelen, ook al verstrijken de jaren.
Welke plaats geven we pijnlijke episodes uit de geschiedenis? Kunnen we leren uit het gewelddadige verleden? Hoe kunnen herdenking en herinnering een bijdrage leveren aan vredesopvoeding en burgerschapsvorming? Deze vragen vormen het vertrekpunt van het onderzoekswerk van het Vredesinstituut rond herdenking en herinnering. Het instituut evalueerde in het verleden sleutelspelers in het Vlaamse herinneringslandschap. Daarnaast onderzochten we hoe oorlogsherdenkingen een bijdrage kunnen leveren aan het versterken van de vredesgedachte. Verder brengen we in kaart hoe herinneringseducatie in de praktijk gestalte kan krijgen. Met de jaarlijkse Elfnovemberlezing engageerden we ons in samenwerking met de stad Ieper en het In Flanders Fields Museum ook om de herdenking van WOI inhoudelijk te voeden.